شخم روی کاغذ
به گزارش ورس ؛ اواسط فروردین ماه تقویم زراعی برنج کاران گیلانی از سوی نهاد های ذیربط منتشر شد .(اینجا ببینید) به گفته نهاد های ذیربط اهمیت این تقویم آنجاست که کشاورزان باید برنامه زراعت برنج خود را بر آن منطبق سازند تا بتوانند از منابع آبی بهره بهینه را ببرند ، به عبارتی اگر این تقویم از سوی کشاورزان رعایت نشود ممکن است آنها در روند کاشت ، داشت و حتی برداشت برنج دچار مشکلاتی مانند کم آبی و یا بی آبی شوند .
مسوولین می گویند این تقویم بر اساس ارقام محلی رایج گیلان با طول دوره رشد حدود ۱۲۰ روزه تنظیم شدهاست.
هرچند چاپ و انتشار این تقویم کار سختی برای متولیان کشاورزی و مدیریت آب نیست اما چه کسی بر اجرای این تقویم نظارت و روند اجرای آن را ضمانت می کند ؟ نهاد بوق یا اداره دوغ ؟! یا اینکه توپ مانند سال های اخیر در زمین خشک کشاورزان غمگین گیلانی است تا همه کاسه و کوزه ها بر سر آنها شکسته شود.
از ضمانت های اجرایی که بگذریم باید به این نکته توجه کنیم که آیا این تقویم بر اساس اصول مدیریتی و مهندسی تدوین شده یا رونوشتی است از تقویم سال های گذشته !
در بخشی از این تقویم آمده است که شخم و آماده سازی تمامی شالیزارهای استان گیلان به جز رستم آباد باید تا پایان فروردین ماه انجام شود اما بازدید های میدانی نشان می دهد که بسیاری از شالیزارهای گیلان در بی آبی ترک برداشته اند و باران های رگباری بهار نیز نتوانسته این ترک ها را محو کند و با این اوصاف شخم زمین تا پایان فرودین می شود پیشکش حضرات و باید این پرسش را مطرح کرد که آیا تا پایان اردیبهشت شخم و آماده سازی زمین های کشاورزی گیلان به اتمام می رسد یا خیر ؟ !
اگر قرار است شالیزاری کاملا وابسته به شبکه آب رسانی (کانال) باشد ، طبق تقویم باید تا پایان فرودین شخم و آماده سازی شود، اما پایان فروردین آمده و خبری از آب نیست . و شخم صرفا روی کاغذ و فقط توسط نگارندگان تقویم زراعی انجام می شود ! نه زمینی در کار است و نه کشاورزی و نه آبی . مانند حساب دو ،، دو تا است که همه می دانند چند می شود به جز همان هایی که چند سالی است برای کشاورزان معادله ۳ مجهولی مثلثاتی می نویسند .
آقایان مسوول و کارشناسان خبره آب و کشاورزی ! اگر بتوان با ترانه های باران شالیزار را به قول شما دانشگاه رفتگان شخم زمستانه زد به ما بیاموزید با کدام آب رطوبت شالیزار در بهار حفظ شود تا شالیزار به صحرای خشک و بی آب و علف تبدیل نشود و هزینه های تولید را دو برابر نکند؟
راستی تا همین چند سال پیش در اواخر فصل زمستان دستگاه های متولی مانند آب منطقه ای ، آبیاری و حتی جهاد کشاورزی اقدام به لایروبی کانال های بتنی و نهر های کوچک و بزرگ می کردند اما اکنون گویا کسی به کسی نیست و مسوولین به جای کارهای اجرایی ، کت و شلوار می پوشند و از خودشان تقویم منتشر می کنند تا بگویند ما خواب نیستیم و در حال تلاش برای کشاورزان هستیم .
یکی نیست از حضرات پرسش کند کدام کشاورز ؟ آیا در این اوضاع خبر کشاورزان را دارید؟
آیا بهتر نیست در کنار همه اقدامات انجام گرفته کوتاه مدت ، فکری اساسی وبرنامه ای بلند مدت برای پایداری منابع آب کشاورزی انجام و سرمایه گذاری های لازم برای نجات هزاران خانوار کشاورز در پربارش ترین استان کشور اعمال شود آن هم وقتی که دیگر دیر نشود ؟
گفتنی است گیلان دارای ۱۷ شهرستان شامل آستارا ،آستانه اشرفیه، املش ، بندرانزلی ، تالش ، خمام ، رشت ، رودبار ، رودسر ،رضوانشهر ، سیاهکل ، شفت ، فومن ، صومعه سرا ،لاهیجان لنگرود و ماسال است و مرغوب ترین برنج کشور در شالیزارهای این استان تولید می شود .
