پس از پلنگ ایرانی افعی قفقازی در شفت رویت شد

به گزارش ورس ، کارشناسان اداره حفاظت محیط زیست شهرستان شفت به هنگام پایش زیستگا‌های جنگلی و مرتعی این شهرستان، موفق به مشاهده افعی قفقازی در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا در بین درختان راش و صخره‌ای شدند.

به گزارش روابط عمومی حفاظت محیط زیست گیلان  بر اساس گزارش‌های موجود، تاکنون سه گونه مار سمی از ارتفاعات کوهستانی و جنگلی استان گیلان گزارش شده است، اما احتمالا برای اولین بار است که از این گونه مار سمی در ارتفاعات شهرستان شفت عکس برداری می‌شود.  

علی فرهی رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان شفت با اعلام این خبر افزود: مارها نقش بسیار مهمی در چرخه طبیعت و کاهش جمعیت آفات دارند و از گونه‌های میانی زنجیره‌‌ غذایی هستند، بنابراین در کاهش جمعیت برخی گونه‌ها که در زمره آفات محسوب می شوند و تولید مثل انفجاری دارند؛ نقش به سزایی ایفا می‌کنند و در واقع به عنوان یک مبارز بیولوژیک عیله آفات قلمداد می‌شوند.

وی با اشاره به برخی تصورهای سنتی و عامیانه که مارها را موجودات خطرناک می‌دانند و به محض رویت آنها را می‌کشند، عنوان نمود: مارها فقط در مواقعی که احساس خطر می‌کنند به مهاجم حمله‌ور می‌شوند و با توجه به نقش موثر این قبیل گونه‌های جانوری در چرخه حیات، از همه مردم درخواست نمود که در مواقع مشاهده این گونه‌ها در سطح شهرستان، مراتب را به اداره حفاظت محیط زیست شهرستان شفت اطلاع دهند و از هر گونه اقدام علیه این قبیل موجودات پرهیز نمایند.

در ادامه، رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان شفت بر آموزش و آشنایی جوامع روستایی و دامدار به اهمیت جانوران و گیاهان به ویژه مارهای سمی تاکید نمود و از تصمیم آن اداره جهت برگزاری یک دوره آموزش عمومی معرفی مارهای سمی و نحوه کمک‌های اولیه در زمان مارگزیدگی در سطح جوامع محلی به ویژه دامداران ساکن در مناطق کوهستانی خبر داد.

افعی قفقازی با نام علمیAgkistrodon Intermedius Caueasicus از تیره افعی های حفره دار (کروتالیده) و جنس اکسیترودون می باشد که دارای مردمک چشم عمودی ، دم باریک بوده و حرکاتی شبیه مار زنگی دارد. طول این مار در محل نمونه برداری ۶۲ سانتی متر بوده است . این مار از دوزیستان (قورباغه) ، جوندگان کوچک ، موش، و مارمولک تغذیه می کند و در بوته زارها ، کوهستان ها ، جنگل ها و زیر تخته سنگ ها زندگی می‌کند. این گونه در جنوب غربی و جنوب شرقی دریای خزر، آذربایجان، مناطق جنوبی ترکمنستان، شوروی سابق، شمال ایران تا منتهی الیه شمال غربی افغانستان پراکنش دارد.  

تاکنون از این گونه در استان های تهران ، گیلان، مازندران ، گلستان و سمنان گزارش شده است.