قلم عزیز روزت مبارک

قلم عزیز روزت مبارک، امیدوارم قدردان حضور همیشگی ات باشیم.

amidporghafarاز روزی که در تاریخ بشریت شروع به حرکت نمود تغییرات گسترده و عظیمی همراه خود بوجود آورد.
از همان شکل قدیمی تا شمایل هزارگونه امروزی اش، همه و همه برای یک کار ساخته شده است.ارزش و قداست آن چنان است که توصیفش را نمیتوان در قالب چند سطر گنجاند.
سالهاست می لغزد و می ساید و میرقصد تا در پی آن حرکات موزون چراغ راه باشد و فتح الباب راه عشق و خرد.
چه شب بیداری هایی را در تاریخ که تجربه نکرده تا رسالت خویش را بر گستره ی جهان بسط دهد.
او آگاهی دهنده است و با شخصیتی والا و در هر زمان که بدان نیاز است دست رد بر سینه ات نمی زند و همواره یار غار عاشقان و عارفان و دانشمندان است.
در برابر ظلم و ستم سر فرود نیاورده و مجاهد راه آزادی و آزادگی ست.
او غریبه ای آشناست. عاشقی خاموش ولو سخن ران، با چنان اعجازی که شد مرهم انسانها. و بی جهت نیست که آنرا معجزه جاوید نام نهاده اند.آری…درست حدس زده اید…حضرت قلم را می گویم.
او که به دست اربابان خود در راه کمال آدمی و انسان سازی همواره کوشا بوده و نمایشگاهی از توانمندی های اندیشمندان را عرضه میکند.
چهاردهم تیر ماه را ١٣ سال پیش روز قلم نام نهاده اند ولی دریغ از گوشه چشمی اشاره در سال های اخیر،که شاید می بایست هر روز را روز قلم نام گذاری می کردند.
گویا این روز برای تجلیل از نویسندگان و آثارشان فقط یک تلنگر است.حال کدام تلنگر؟
ما چگونه باید از این پیام آوران و معجزه شان قدردانی کنیم؟
به احترامش بر میخیزم و با زبان ساده می گویم:
قلم عزیز روزت مبارک، امیدوارم قدردان حضور همیشگی ات باشیم.
و سخن آخر با صاحبان آن که کم نبوده اند و نیستند و نخواهند بود، این روز بر همه ی شما قلم به دستان متعهد، آزاده و دلسوز که از قلم جز به نیکی و صلاح و خیر انسان استفاده نمیکنید، با تمام وجودم تبریک می گویم و دست تک تک شما بزرگان راه اندیشه را می بوسم.
امیدوارم همواره سربلند و سرافراز بوده و در راه اعتلای معرفت، انسانیت،خرد،دانش و عشق مستدام باشید.
راه تان پر رهرو باد

عمید پورغفار /